FIBA U19’dan kalanlar – Türkiye ve diğerleri

       Yunanistan’da düzenlenen FIBA 19 yaş altı Dünya Şampiyonası’nda madalya alanlar ABD-Hırvatistan-Türkiye şeklinde sıralandı. Ev sahibi Yunanistan diğer yarı finalist takım oldu; İtalya-Avustralya-Kanada-Sırbistan turnuvanın diğer dikkat çeken takımları oldular…

TÜRKİYE: Geçen yıl Avrupa Şampiyonası’nı kazanan Türkiye, turnuva boyunca istenilen ritmde değildi. İlk dört maçta; Arjantin-Çin-İran-İspanya gibi çok vasat takımlarla karşılaştık ve dördüne de fark atamadık, maçlar gel-gitli oldu. Çeyrek final maçında Avustralya karşısında kadro kalitesi olarak çok yukarıda olduğumuz netti, buna rağmen uzun süre zorlandık, ancak son çeyreğin başında farkı açabildik ve Avustralya cevap veremedi. Yarı finalde Hırvatistan karşısında 13 dakika direnebildik, sonrasında dağıldık ve utanç verici mağlubiyet geldi. Bronz madalya maçında ise ABD yorgunu olan ve pek de konsantre olmayan Yunanistan’ı yenmeyi başardık.

                Takımın en iyi oyuncusu, zaten turnuvanın da en iyi beşine seçilen Furkan Korkmaz’dı. Efes’le Euroleague tecrübesi yaşayan Furkan turnuvayı 14s- 4r- 2a- 2tç ortalamalarıyla tamamladı, kritik Avustralya ve Yunanistan maçlarında takımı sırtlayan isimdi.

                Tolga Geçim çok yönlü oyunuyla turnuvanın en dikkat çekici isimlerinden biriydi; Tolga turnuvayı 6s- 6a ortalamalarıyla turnuvanın en fazla asist yapan forveti oldu, şutlarını da geliştirirse çok daha özel bir oyuncu olacaktır.

                Kaptan Egemen Güven 10s- 5.5r- 1b ortalamalarıyla tamamladı; Egemen’in turnuvada görülen en önemli eksiği; oyunun savunma alanında, özellikle güçlü Hırvat uzunlarına karşı savunmada çok kötüydü ve savunma yapmaya çalıştığı maçlarda da erken faul problemine girdi.

                Galatasaray’da Euroleague’de oynayan Ege Arar 7s- 8r ortalamalarıyla tamamladı.

                Oyun kurucumuz Berk Uğurlu turnuvayı 7s- 2r- 3a- 2tç ortalamalarıyla tamamladı. Berk dış şutlarda tehdit olamıyor, yeni sezonda daha fazla süre alması dileğiyle.

                Bench’teki isimler genelde hayal kırıklığı yarattılar; kenardan gelip fazla süre alabilen sadece üç oyuncumuz var. En fazla süre alan isim büyük umutlar bağladığımız şutör Okben Ulubay. 9s- 3r- 1a ortalamalarıyla beklenenin altında kaldı diyebiliriz, özellikle son iki maçta berbat şut atması ve şut aramadan, eline geleni potaya göndermesi hayal kırıklığı yaratıcı. Yiğit Arslan’ın 5s- 2a, Kadir Bayram’ın 3.7s- 2.3a ortalamaları var.

                Genel olarak bakacak olursak; maçlarda sürekli iniş-çıkış yaşamamızın ve özellikle Hırvatistan gibi güçlü bir rakip karşısında dağılmamızın en önemli sebebi bu bench derinliği (!) oldu. Furkan Korkmaz’ın yanında oynayan diğer oyuncuların pozisyonlarına göre çok ciddi dezavantajları var, benchten de katkı alamayınca oyunda düşüşler yaşıyoruz ve rakip de Hırvatistan gibi ciddi bir takım olunca maça tutunmamız imkansız oluyor.

                               

ŞAMPİYON ABD: Amerika Birleşik Devletleri yarı finale kadar güle-oynaya geldi ama yarı finalde tablo değişti. Yunanistan, ilk çeyrekte ABD karşısında öne geçti; maçın kalan bölümünde ABD sürekli birkaç adım önde gitti ama fark da çift hanelerin üstüne çıkmadı… Final maçında ise ABD çok daha fazla zorlandı. Son bölümlerde Arapovic yokken bile Hırvatistan’a diş geçiremediler ve son saniyede Bozic serbest atışı atsaydı gümüş madalyada kalacaklardı. Bozic’in kaçırmasından sonra maç uzadı ve uzatmada dar rotasyonla oynayan rakiplerini rahat geçtiler… ABD’yi takım olarak değerlendirecek olursak; Türkiye’dekine benzer bir sorun olduğunu görüyoruz. Gardlar Brunson-Tatum ve forvetler Jackson-Giles dışındaki oyunculardan istikrarlı katkı alamadılar turnuva boyunca. Böyle olunca da ciddi rakiplere karşı çok zorlandılar. ABD’nin diğer turnuvalara nazaran bu turnuvada çok daha ciddi oynadığını gözlemledim, rakipleri küçümsemek gibi bir hataya düşmediler ama son iki maçta da rakiplerine diş geçiremediler…

FİNALİST HIRVATİSTAN: Geçen yıl Konya’da yarı finalde elediğimiz Hırvatistan, bu turnuvaya Bender-Mazalin’den yoksun olarak katılmışlardı; buna karşılık, kaptan Arapovic’in liderliğinde müthiş bir şekilde bütünleştiler. Pivot Zubac, gardlar Kapusta-Filipovic, kısalar Slavica-Bozic fark yaratan isimler oldular. Grupta fark yedikleri ABD’yi final maçında çok zorladılar; çeyrek finalde Kanada’yı, yarı finalde de Türkiye’yi rahat yendiler.

MVP Jalen Brunson: Şampiyon ABD’nin 1.89 boyundaki gardı Jalen Brunson beklendiği gibi en değerli oyuncu oldu. Brunson turnuvayı 14s- 3r- 5.5a- 2tç ortalamalarıyla tamamladı, şut yüzdeleri de çok etkileyici. Geleceğin önemli NBA yıldızlarından biri olacak gibi duruyor.

EN İYİ BEŞ: Brunson-Furkan dışında ‘en iyi beş’e seçilen diğer oyunculara bakalım…

Harry Giles: ABD’nin ‘98li forvet/pivot oyuncusu Giles turnuvayı 14s- 10r- 1b ortalamalarıyla tamamladı. Giles oyun içinde çok çabuk dağılabiliyor ama çok da etkili bir oyuncu. Turnuvadaki rakiplerinden bir-iki yaş da küçük olduğunu düşünürsek ne kadar önemli bir performans ortaya koyduğunu daha net görebiliriz. Boyunun daha da uzaması muhtemel ve oyununu daha da olgunlaştırmasıyla Brunson gibi NBA’e damga vuracak isimlerden biri olabilir.

Marko Arapovic: Bender’in yokluğunda takıma liderlik etti, 15s- 10r ortalamalarıyla turnuvayı tamamladı ve sorumluluk alması gerektiği zamanlarda saklanmadı. Final maçında faul problemine girmese ve sonunda diskalifiye olmasa, takımına kupayı kazandırabilirdi ve kupa Hırvatistan’ın olsaydı MVP %99 ihtimalle kendisi olacaktı.

Tyler Dorsey: ABD’de eğitimi sürdüren ve Yunanistan’ı tercih eden Dorsey, turnuvada Charalampopoulos’tan ödülü çaldı. Charal.sadece iki maçta 20 dakika üzeri süre aldı ve ‘97li oyuncu büyük fark yarattı ama Yunanistan’dan en iyi beşe giren oyuncu olmayı Dorsey hak etti. Dorsey turnuvayı 16s- 5r- 2a- 2tç ortalamalarıyla tamamladı.

               

         

sahinarif88@hotmail.com

twitter: @arifsahin1